Önceki gün Sakarya/Erenler İlçemizin okullarından Yunus Çiloğlu Mesleki ve Anadolu Lisesi’ni ziyaret ettim… Bulunduğu bölgede adrese dayalı öğrenci alımında ve nitelikli öğrenci yetiştirilmesinde sayısız başarılara imza atan okulumuz, eğitim çalışanlarımızın okul hakkında verdikleri bilgilere göre, bazı bölümleri de (Ayakkabı ve Saraciye Teknolojisi, Kimya Teknolojisi gibi) Sakarya’da tek olma özelliği taşıyormuş...

Karneler dağıtılmış, bir yıl boyunca harcanan emeğin meyveleri toplanmış… Yüzlerin gülüyor olmasını beklerken, neredeyse bütün eğitim çalışanlarımızın üzgün ve endişeli olduğunu gördüm… Kime “Nasılsınız” diye sordum ise, mutluluk ifadesi alamadım… Sohbet derinleştikçe, eğitim çalışanlarımızın; kaygılarının, endişelerinin, sıkıntılarının dinlemesi gerekenlerin, kapıları nasıl yüzlerine kapattıklarını anlattılar…

İddialara göre; Yunus Çiloğlu Mesleki ve Anadolu Lisesi uzun bir süre, sonu okulun kapanmasına neden olacak (belki de amaç budur) mobinge tabi tutulmuş… Haksız ithamlarla başlatılan süreç, farklı yerlere taşınmayı zorlamaya kadar varmış… Yine iddialara göre, edinilen bilgiler okulun taşınmasına ilişkin Bakanlığın Pedagojik olarak olumsuz rapor vermesine rağmen, yerel idareciler üstelik Bakanlığa rağmen bölme ve taşımayı gerçekleştirmeye çalışıyorlarmış.

Bu inat doğal olarak eğitim çalışanlarımızı tedirgin etmiş… Tedirgin oldukları konulara ilişkin hiçbir cevap ise, alamamışlar…

Peki, eğitimcilerimizin tedirginleri neler?

-          Okul üç farklı ilçede, beş farklı okula bölüştürülecektir. Bu bölüştürme ailesinin maddi gücü zayıf öğrencileri mutlaka olumsuz etkileyecektir. Bu olumsuzluk zaman içinde bu bölümlerin kapanmasına yol açmayacak mıdır?

-          Öğrenci sayısı düştükçe öğretmenlerde norm sıkıntısı ortaya çıkmayacak mı?

-          İddialara göre taşınma maliyeti, yasal olmayacak şekilde okul-aile birliği bütçesinden mi karşılanacaktır?

-          Velilerin bu taşıma ile ilgili görüşmeleri alınmış mıdır?

-          Okulun bu parçalanmışlığında idari zafiyet yaşanmayacak mıdır?

-          Okulun bir parçasının taşınacağı Mesleki Eğitim Merkezinde ki eğitim alan yetişkin yaygın eğitim öğrencileri ile okul çağında ki örgün eğitim öğrencilerinin aynı binada eğitim almaları pedagojik olarak doğru mudur?

-          İddialarda yer aldığı şekliyle Bakanlığın olumsuz görüşünden Vali Bey’in bilgisi/haberi var mıdır?

-          Okulun bölünerek/taşınacak olması hakkında sanayi kuruluşlarından ve Odalardan görüş alınmış mıdır? 

Eğitimcilerimiz, bu soruların cevaplarını bilmek istiyorlar... Geleceklerine güvenle bakmak, huzur içinde çalışmak istiyorlar. Her şeyden önce saygı ve sevgi istiyorlar, kendilerine değer verilmesini, muhatap alınmak istiyorlar. Hesap kitabın masa başından ziyade alanda yapılmasını arzuluyorlar.

Çözüm denen şeyin…

Makam ve koltukların ihtirasına yenik düşen kişiliklerin, nereden geldiklerini unuturcasına kibir hastalığına yakalanarak meslektaşlarına karşı kulaklarını tıkamak olmadığını, söylüyorlar… Mutsuzluk, endişe ve kaygılar üzerine bina edilen “Ben yaptım oldu” mantığını işletmek olmadığını, söze gelince mangalda kül bırakmayan, tribünden gülücükler saçan, sıcak mesajlar veren ama sahaya inince emir kipleri ile cümleler kurmak, dinlememek, sorumluluk almamak olmadığını söylüyorlar…

O zaman bu köşeden sormak istiyorum… İddialara göre Bakanlığın bile olumsuz görüş beyan ettiği okulun parçalanması ve taşınması bir İngiliz oyunu olan BÖL – PARÇALA – YÖNET fikrinden hareketle; BÖL – PARÇALA – KAPAT mıdır?

Peki, konuşmak, istişare etmek, dinlemek bu kadar zor mudur?

Tabi ki değil…

Eğer gizli bir ajandanız yoksa…