Salgının getirmiş olduğu tehlike ülkemizi bütünüyle teyakkuza geçirdi. Genci yaşlısı, kadını erkeği hepimiz de bir tedirginlik oluştu. Daha önce, yani geçtiğimiz mart ayı ile başlayan salgının bizlerde ki karşılığı rakamlarla ifade bulurken, bugünler de çember iyice daralmış, artık rakamların yerini tanıdıklarımız almış, yakınlarımızı ise kaybetmeye başlamıştık.

Milli Eğitim Bakanlığı eğitim öğretimin başladığı Eylül ayı ile hibrit eğitim modeli dediğimiz bir yöntemle hem yüz yüze hem uzaktan hem de kitle iletişim araçlarını kullanarak eğitim öğretim de eksiklik oluşmasının önüne geçmeye çalışmış, öğrenim kayıpları engellemek istemiştir.

Ancak eğitim öğretimde önceliğin yüz yüze olmasına karşın, salgının tehlikeli boyutlara ulaşması toplum sağlığını kontrol edilemez boyuta taşıması, doğal olarak bütün kamuda olduğu gibi Milli Eğitim Bakanlığında da bir takım tedbirlerin alınmasını zorunlu hale getirmiştir.

Ancak büyük bir teşkilata sahip olan, milyonlarca bir kitleye hitap eden Milli Eğitim Bakanlığı salgının ilk başladığı süreden bugüne kadar birçok konuda attığı adımlarla hem eğitim çalışanlarını hem de öğrencileri tedirgin eden, açıklamalar ve uygulamalar gerçekleştirdi.

Bunlardan birçoğu özellikle buradan bahsetmek, hakkını teslim etmek adına söylemeden geçmemek gerekirse genel yetkili sendika olan Eğitim Bir Sen’in gayretleri ile düzeltilen konulardı. Tabi yanlıştan dönmenin de güzel olduğunu düşünürsek, Milli Eğitim Bakanlığı da birçok defa bu güzelliği gerçekleştirmiştir.

Şimdi Eğitim Çalışanlarımız, Milli Eğitim Bakanlığından birkaç konuda da harekete geçmesini, salgının getirmiş olduğu sıkıntıları eğitim çalışanlarımızın üzerine yüklenmesinin önüne geçmesini istiyor.

Bunlardan biri; eğitim çalışanlarımızın haftada bir gün okullara gitme zorunluluğunun bitmesi… Yani, anlamak gerçekten zor. Yüz yüze eğitim salgının ulaştığı tehlikeli boyuttan dolayı yapılmıyor iken, uzaktan eğitim de teknolojinin tüm imkânları kullanılıyor iken, sadece defter doldurmak için öğretmenlerimiz Sağlık Bakanlığı’nın tüm “Evde Kal” ikazına rağmen hafta da bir gün okullarına gitmek zorunda kalıyorlar.

Tabi durumun bir de insani boyutu var. Özellikle öğretmenlerimizden sözleşmeli olanlar bu salgını evlerinden binlerce kilometre uzakta, eşlerinden ve çocuklarından bihaber, kendi başlarına yalnız karşılamak durumundalar. Yine bu öğretmenlerimizin eşleri ve çocukları da bu süreci ebeveynlerinden birinden yoksun, anne/baba şefkatine hasret geçiriyorlar.

Buna gerek var mı? Bence yok… Yani bir tane dijital ortamda e-sınıf defteri yapmak çok mu zor?

Bir diğer konu özellikle salgının getirmiş olduğu yüz yüze kısıtlamasının bu sene sınavlara hazırlanan sekizinci ve on ikinci sınıflarda öğrenim gören öğrencilerimizin mağduriyetidir. Bu konuda Eğitim Bir Sen’in mağduriyetlerin önüne geçilmesi adına yapmış olduğu “Destekleme ve Yetiştirme Kurslarının Uzaktan Eğimle Yeniden Faaliyete Geçirilmesi” teklifi hem makul hem de öğrenci ve velilerimizin tedirginliklerini ve çocuklarının geleceği adına korkularını asgariye indirecek bir uygulamaya dönüşebilir.

Yine Milli Eğitim Bakanlığımızın bu salgın döneminde gerek vefa destek gruplarında, gerek filyasyon ekiplerinde fedakârca çalışmalarına, gerekse imkânsızlıklarına ve hazırlıksız yakalanmalarına karşın uzaktan eğitimde göstermiş oldukları kahramanca mücadele adına  “Norm Fazlası” olarak tanımladığı sistemde “RESEN ATAMA” yapmamasıdır.

Resen atama yapmamak eğitim çalışanlarımızın hakkını korumak, onların çalıştıkları kurumda huzur içinde çalışmalarını sağlamak ve ailelerinin mutluluğunu bozmama adına bu atılabilecek en değerli adımlardan biri olacaktır.

Selam ve dua ile…