2016 Eğitime Bakış Ve İzleme Raporu
MURAT MENGEN
Mevcut eğitimin fotoğrafını çekmek, en az eğitimin içeriğinde ki bir takım düzenlemeler yapmak kadar önemlidir…
Eğer sizin ortaya koyduğunuz veriler bulunduğunuz konumu dair bilgiler gösteriyorsa, etrafınızı görebilir, nereye gittiğinizi kestirebilir, engebeleri ve tehlikeleri fark edebilirsiniz…
Eğitim Bir Sen Sakarya Şubesi olarak geçtiğimiz hafta bir basın toplantısı düzenledik…
Sendikamızın genel merkezi tarafından kendi sahasında en kapsamlı çalışma olan Eğitime Bakış 2016 İzleme ve Değerlendirme Raporunun detaylarını paylaştık…
Raporun en önemli tarafı TUİK, MEB, OECD ülkelerinin verilerini kaynak olarak almasıydı…
Yani…
Rapor aslında tarafsız hazırlanmış, genel kabul gören veriler üzerinden eğitime yöneltilen bir projektör bakıştı…
Raporda neler mi vardı?
Birinci başlık okullaşma oranlarında ki verilerdi…
Ülkemizde ilkokulda yüzde 98, ortaokulda yüzde 99 olan okullaşma oranının yüzde 85’ e düştüğü görülüyordu…
Bu şu demekti…
İlkokul ve ortaokul çağındaki öğrencilerde yakalanan okullaşma oranı neredeyse yüzde yüze ulaşmış, büyük başarı sağlanmıştı… Ancak lise çağındaki her yüz öğrenciden on beşi ise, zorunlu eğitimine devam etmiyordu… Lise çağında ki okullaşmada da başarı sağlanması için, mutlaka önlemler alınması gerekiyordu…
Bir diğer konu ise “mesleki eğitim” idi…
Hani 28 Şubat sürecinde İmam Hatip okullarının önünü kesme uğruna heba ettiğimiz, 28 Şubat sonrasında da “meslek lisesi memleket meselesi” olarak ilanlara çıktığımız bir nesil…
28 Şubat darbecilerine inat yüzde 35 seviyelerinden bugün yüzde 47’lere çıktığını görmekteyiz…
OECD ülkelerindeki oranın yüzde 41 olduğunu ortaya koyduğumuzda ülkemizdeki mesleki eğitimin yüzdelik dilim olarak daha yukarıda, daha başarılı olduğunu görmekteyiz…
Günümüzde özellikle dershanelerin kapatılması sonrası ara çözüm olarak görülen “temel liselerin” özel öğretimdeki öğrenci sayısının hızla yükseldiği, raporda verileriyle ortaya konmuştur…
1990’lı yıllarda 157 bin civarında olan özel öğretim kurumu öğrenci sayısı 2000’li yıllarda 498 bine, 2015 yılında ise1 milyon 174 bine ulaşmıştır… Bu oran içinde ise 12.sınıf öğrencilerinin yüzde 58’lik bir orana sahip olması üzerinde düşünülmesi gereken önemli bir detaydır…
Önümüzdeki yıllarda eğitim sistemimiz içindeki sıkıntılarımızdan birisinin ise açık öğretimdeki öğrenci sayılarının hızlı artışı öngörülmektedir…
2015 yılında toplan 1 milyon 874 bin 210 açık öğretim öğrencisi bulunurken, bu öğrencilerin 1 milyon 536 bin 135’ i ise açık lise öğrencisidir…
Açık öğretim nitelikli bir alternatif olarak ortaya konmuş olmasına rağmen, niteliksiz, devamsız, sınıf tekrarı yapan ve başarısız öğrencilerin depolandığı kurum haline dönüşmüş olması, açık öğretimin yakın bir gelecekte eğitim sistemi içinde “sorunlu alan” oluşturmasının kaçınılmazlığını göstermektedir…
Sevindirici verilerden biri ise hemen hemen OECD ülkelerine göre var olan sınıf mevcutlarına ulaşmış olmamızdı…
Son yıllarda ortaya konan yapılaşma başarısı ve milli eğitime ayrılan kaynağın oranının artırılması sınıf mevcutlarının azalmasındaki en önemli katkıdır…
Başbakanımızın tekli eğitime geçilmesiyle ilgili beyanı raporda belirtilen 60 bin dersliğe ihtiyaç kalmış olması, makasın daraltıldığını göstermesi açısından hem ümit verici hem de sevindirici verilerdir…
Bir diğer başlık ise ülkemizdeki öğretmen dağılımındaki dengesizliğin “fırsat eşitsizliği” oluşturmasıdır…
Rapordaki verilerde öğretmenlerimizin hizmet süreleri incelendiğinde İzmir’de 15,6 yıl, Aydın’da 15,5 yıl, Karabük’te 14,9 yıl, Yalova ve Balıkesir’de 14,8 yıl iken; Şırnak’ta 1,8 yıl, Hakkâri’de 2 yıl, Ağrı’da 2,8 yıl, Muş’ da 3,1 yıl, Bitlis’ de ise 3,9 yıldır…
Ülkemizin doğusu ve batısındaki hizmet sürelerinin arasındaki farkın sayabileceğimiz birçok sebebi vardır…
Bu sorunun çözümü noktasında bu bölgelerde eğitim çalışanlarının hem özlük hem de ekonomik haklarında yapılacak pozitif ayrımcılığın fırsat eşitsizliğine ortadan kalkmasına önemli katkılar sunabileceğinin raporda belirtilmiş olması raporun sadece sorunları ve sıkıntıları tespit eden değil, çözümlerde sunan bir çalışma olduğunu göstermesi açısından önemlidir…
Raporda özellikle lise çağında öğrenim gören öğrencilerin aşırı devasızlıkları da ortaya konmuş ve verilendirilmiştir… Rapora göre her beş lise öğrencisinden birinin kronik devamsızlık yaptığını gösteriyor…
Yine raporda ülkemizdeki öğrenci başına artan harcamanın artığını yalnız bunun OECD ülkelerine baktığımızda yeterli olmadığı, ülkemizin geleceğimi inşa edecek olan gençlerimiz ve çocuklarımızın eğitimlerine ilişkin daha fazla kaynak sunmamız gerekliliğini verilerden görmekteyiz…
Bulunduğu coğrafyanın jeopolitik önemi, temsil ettiği misyonun tarihsel önemi ve sorumluluğu dolayısıyla her zaman ayakları üzerinde durma zorunluğu olan bir ülkede yaşamaktayız…
Eğitime önem vermek zorundayız…
Eğitime katkı sağlayacak her türlü çalışma önemlidir, değerlidir…
