BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ
MURAT MENGEN
“Bir varmış, bir yokmuş… Yeryüzünde güzeller güzeli bir ülke varmış… Bu ülkenin halkı, dünyanın en mutlu halkı imiş… Bu ülkede siyasetçiler, bürokratlar, STK’lar el ele verir, birlikte çalışırlarmış… Çünkü onların hepsi bilirlermiş aslında kendilerinin tek başlarına bütünün bir parçası olduklarını, ancak bir araya geldiklerinde “tam” olacaklarını, doğruya, güzele bir ve bütün olduklarında ulaşmalarının mümkün olduğunu…
Bu ülkede geleceğin büyükleri olacak olan çocuklara büyük önem verilir, onların iyi bir eğitim alması için, bütün imkanlar seferber edilirmiş… Seferber edilirmiş edilmesine ancak, eğitimlerinde ki öncelik her zaman vatan, millet sevgisi ile toplumsal değerlermiş… Yetkililer çok dikkatli olurlarmış, hata yapmamak için… Böylelikle hem ülke günden güne güzelleşir, hem güçlenirmiş…”
İlk yazılar her zaman zordur. Bir yandan bir başlangıç diğer yandan bir heyecandır… Onun için hani atalarımızın “tatlı yiyelim, tatlı konuşalım” dediği gibi… Bende düşündüm taşındım, ilk yazıda tatlı yeme adına beklentilerimizi, hayal ettiklerimizi masal cümleleri ile ifade edeyim, yazıma bu şekilde giriş yapayım dedim.
Vatanımız dünyanın cennet köşelerinden bir köşe… Mensubu olmaktan gurur duyduğum, tarihi ile övündüğüm, değerleri ve inancı ile şereflendiğim bir milletin ferdiyim… Tarih cetvelinde inişler, çıkışlar mutlaka olur, ancak bizler Endülüs’ den Osmanlı ile Selçuklu’ ya; İbn-i Sina’dan Uluğ Bey, Harizmi ve Farabi’ ye büyük medeniyetler kurmuş olan bir milletin evlatlarıyız.
Onun için derdimiz, sorumluluklarımız, ödevimiz ve bedellerimiz sadece bugüne ait değil, aksine yüzyıllar öncesinden yazılan, yüzyıllar sonrasına ilgi tutulan kaderin içinde yaşıyoruz... Bahaneler, makamlar, kişisel istek ve çıkar beklentilerinin hepsi aldatmacadan ibaret… Hepsi geçici hevesler… İlgi tutulan zamanın içini istediğimiz gibi doldurmak bize ait… Bize yakışan ise zamanı öldürmek değil, işimizin vaktimizden çok olmasıdır. Aksi takdirde şu an içinde yaşadığımız imtihan dünyasının kaybedeni oluruz…
Kaybetmeme bilincini oluşturan ön şart ise;
“Hayata, doğuştan istifalı başlayabilmektir.”
