Sendşkacılık
MURAT MENGEN
SENDİKACILIK
Geçenlerde bir işyerinde sonradan farklı bir sendika mensubu olduğunu öğrendiğim arkadaşla sendika ve sendikacılıkla ilgili sohbet yapma imkânım oldu…
Sohbetin başlarında ülkemizdeki sendikacılık ve Avrupa’ da ki sendikacılık üzerinde başlayan sohbetimiz doğal sohbet ortamında ilerlemeye başladı.
Hatta…
Sohbet halkasına eğitim sendikalarıyla bağlantısı olmayan, esnaf ve diğer misafirlerde katılmaya başladı…
Konu zaman içinde yereldeki sendikacılığın bugünkü algılanışı ve sendikaların yaptıkları çalışmaları değerlendirme noktasına kadar ilerledi…
Arkadaş, genelde “her şey iyide”, diye başlayan bütün cümlelerinin sonuna fakat “üye sayınız” diye ekleme yapması dikkatimi çekti…
Evet…
Sakarya’da görev yapan her iki eğitimcinin teveccüh göstererek üyesi olduğu, büyük bir sendikaya / aileye sahibiz…
Evet…
Eğitimle ilgili olan her konu ve alanda katkı sağlamaya çalışıyor, etkimizi de yetkimizi de, heyecanımızı da şevkimizi de en üste tutmaya çalışıyoruz…
Bu çalışmaların doğal sonucu olarak tabii ki üye sayısı artacak, eğitim çalışanlarımızın ilgisi oluşacaktır…
Lakin asıl gariplik burada değil…
Gariplik…
Yine…
Basında beyanını okuduğum bir konfederasyon başkanının anlamsız ve tutarsız bir şekilde “gözünüzü toprak doyursun, zaten yetkilisiniz, ne yapacaksınız bu kadar üyeyi” dediği gibi, bu arkadaşın da her cümlenin sonunda üye sayısından bahsetmesi, tuhaf bir sendikacılık anlayışını gözler önüne seriyor olması…
Masa başında sendikacılık yapmaktan öte bir anlayışa sahip olmayan ve alanda eğitimcilerin sorunlarıyla ilgili endişe taşımayanların ne beklentisi olabilir ki sendikacılık adına…
Bizim sendikacılık anlayışımızda emeğin kutsallığı vardır…
Hiçbir zaman bu kutsallığın üzerinde ki bir anlayışı kabul etmedik…
Yaptığımız bütün çalışmalarda ve yapacağımız tüm çalışmalarda alın terinin değerini kıymetini bildik / bilmeye de devam edeceğiz…
Ancak…
Bu sohbetten de bir çıkarımda bulunmak gerekir diye düşünüyorum…
Geçmişten yakın bir zamana kadar yetkili olduğunu bildiğimiz bazı sendikaların aslında etkileri sadece oturdukları masalarının alanıymış…
Masalarından bakıyorlarmış eğitime ve eğitim çalışanlarına…
Hani…
Hepimizin çoğu kez kızdığı, Bakanlık bürokratlarının masa başında hazırladıkları yönetmelik ve raporların alan uygulamasında karşılığının olmaması gibi…
Bu beyler de masa başı sendikacılıkla resmi bürokrasinin sivil ayağını oluşturmuş yıllar boyunca…
Bundan dolayı imiş, serzenişleri…
Bilmedikleri veya anlamadıkları ise….
Alanda olmak, eğitim çalışanları ile omuz omuza hak mücadelesinde olmak, milli iradeyi temsil etmek, vesayeti deşifre etmek…
Eğitim Bir Sen’in kuruluş karakteridir
